Trek ook economisch de kaart van verandering

In een tweet verzette Geert Noels zich tegen brugpensioen op 50 jaar. Een moedig standpunt dat - met het drama van Ford Genk op de achtergrond - heel wat reactie uitlokte. Noels heeft gelijk. De 50-plussers van vandaag passen al lang niet meer in het clichébeeld van de oma's en opa's die op de kleinkinderen letten en hoogstens 's winters richting Benidorm trekken. Integendeel. Mijn eigen vader, dit jaar 51 geworden, verkent al reizend de wereld, is actief in het verenigingsleven, leeft zich uit met sporten, enzovoort. Hem op 50 jaar met pensioen sturen zou hij zonder twijfel ervaren als een belediging. Pensioen is toch iets voor 'oude' mensen? En zelfs 'oud' is niet 'out'.

Daarom is het stilaan echt tijd voor een ommezwaai van onze economie. Heeft het nog zin om miljoenen euro's te pompen in oude industrietakken die op termijn toch zullen verhuizen naar lagelonenlanden? Wordt het niet dringend tijd te investeren in een nieuw economisch beleid: de 'blauwe economie'?

Deze Blauwe Economie, een concept van de Vlaamse topondernemer GunterPauli, vertrekt vanuit de principes van duurzaamheid en innovatie en gaat nog een stap verder dan de (traditionele) groene economie. In de groene economie moet je meer betalen voor een product dat vaak van mindere kwaliteit is. In de blauwe economie denkt men vanuit een ecosysteem: het productieproces moet gerationaliseerd worden en dus moet er geproduceerd worden met zo weinig mogelijk grondstoffen. Verduurzaming moet zo niet per se leiden tot lagere winsten voor de bedrijven en hogere prijzen voor de consumenten.

Niet alleen zorgt deze omschakeling voor een beter milieu, er zullen ook heel wat nieuwe jobs gecreëerd worden. Utopie? Verre van. Vergeleken met onze buurlanden bengelen we ver achterop inzake milieubescherming, groene jobs en, bijvoorbeeld, het terugdringen van afval. Een forse inhaalbeweging ligt dus voor de hand. Net als de focus op de creatie van 'blauwe' jobs. Jobs met oog voor opleiding, vorming en vooral voor maatwerk. Natuurlijk moet ook de werkomgeving aangepast worden. Flexibiliteit is de norm, en meer dan een gezellig modewoord.

De rol van de overheid bij dit alles? Zij moet de ondernemers niet betuttelen, maar echt kansen geven. Minder overheid mag dus best. Maar die overheid moet wel met lef en durf het algemene kader formuleren. Een kader waarin de werkgever kan ondernemen én waarin de werknemer (jong én oud) zich kan ontplooien. Ook die synergie is blauwe economie en dus de economie van morgen. En wanneer de Vlaamse overheid niet langer wordt gehinderd door allerlei bevoegdheden die op het federale niveau blijven zweven, dan kan Vlaanderen ook hier ongeremd in actie schieten.