Pakistan wacht op dringende hulp

“Dit raakt ons niet”, kopt De Standaard vandaag op zijn frontpagina, boven een grote foto van een haveloze Pakistaanse jongen te midden van niets dan modderellende. “Ons medeleven is met vakantie”, stelde Het Laatste Nieuws gisteren vast. Het Consortium voor Noodhulpsituaties, dat al een kwarteeuw bij grote rampen de krachten bundelt, ziet onvoldoende interesse om een solidariteitscampagne te beginnen en de hulprekening te openen.

Waarom staan wij zo onverschillig tegenover de watersnoodramp in Pakistan, die al 14 miljoen mensen heeft getroffen, van wie de helft dringend voedsel en drinkwater nodig heeft? “Kennelijk is de aaibaarheidsfactor van ontheemde  Pakistani ontoereikend. Van hun betraande gezichten gaat geen dwingend appel op ons medeleven uit. Net als bij de aardbeving in Kasjmir in 2005”, analyseert Bart Sturtewagen in De Standaard.

De aardbeving van 8 oktober 2005 in de Pakistaanse grensregio Kasjmir kostte aan meer dan 80 000 mensen het leven en maakte 3,5 miljoen anderen dakloos. Als Vlaams minister van Buitenlands Beleid en Ontwikkelingssamenwerking maakte ik meteen 150 000 euro vrij voor noodhulp. Omdat er niet meteen particuliere initiatieven werden genomen, heb ik, na en in overleg met onder meer Rode Kruis Vlaanderen en Artsen zonder Grenzen, de solidariteitsactie HOOP (Help ons Overwinteren in Pakistan) op gang gebracht. Na een aanvankelijke aarzeling kon ik de openbare omroep VRT en de commerciële zender VTM overhalen tot medewerking, met onder meer de kippensoepactie van Studio Brussel en de gezamenlijke tv-show van 21 december. Ook heel wat verenigingen en particulieren zamelden geld in. Uiteindelijk bracht de actie meer dan 4 miljoen euro op.

Pakistan wacht dringend op hulp. Voor een Vlaanderenbrede solidariteitsactie is het nog niet te laat.